Die komiese hel van hallusinasies

[Meraai vannie Baai]

*As jy enige kommerwekkende simptome ervaar - besoek jou geneesheer.

Die afgelope ruk het ek soveel navrae gehad oor die voorkoms van hallusinasies dat ek besluit het om met hierdie 'artikel' oor ons eie pad weer hier te vervat na 'n lang tyd van stilswye.

Die laaste paar jaar was die ouvrou soms gevaarlik na aan opgee. 'n Nuwe simptoom het kop uit gesteek waarmee ek reeds 4 jaar lank wroeg.  Op aanbeveling van dierbare mater Gawie, het ek besluit om dit te deel, toe afgehaal in die hoop dat dit slegs 'n te kort aan suurstof was en besluit om dit nog kans te gee. Nou het die besef deurgedring dat hierdie (on)werklike deel is van my lewe soos die Asemdief en die oorsaak ewe onbekend.

Ek het alle moontlikhede ondersoek. Intussen dokumenteer die uwe so getrou moontlik en probeer moed bymekaar skraap om weer deur die lang reeks toetse te wroeg met gepaardgaande frustrasies en ongeskikte medici (daar is nagmerrie getuienisse van pasiente wat worstel met hallusinasies en soek na die oorsprong).

Entertainment met slaaptyd is okey, maar net as jy self die genre kies.  (Gawelina) 

as sien nie meer glo is nie
en jou oog se kyk nou oënskynlik
net 'n drukgang van onvermoë
tussen illusie en die werklikheid is
in my wêreld van neongehulde
kronkelslange deur vreemde strate
in swart en wit op ons kamerdeur

en iewers teen die muur
rank 'n plant sonder naam
tussen niks en nêrens
hang 'n graflose gipskruidkrans
en my oog vang die handskoen
wat met vyf vingers naderkruip
op die vloer vanuit ons studeerkamer

glashelder kom vlieg'n goudgeel helikopter
geluidloos van Wes na Oos oor 'n padkaart
van vreemde stede op die gangmuur

om net daarna te spog met groen sifdraad
in diamantvorm wat stelselmatig verander
in die kleinste blokkies, verstommend sekuur.

En nog was dit die einde niet:

Kom 'n boeppens wasgoedmandjie deur die muur
met rietdun armpies wat weerskante klou
aan handvatsels en melankolies trippeltrap
van links na regs asof deur modderplasse
en vervaag dan in die skyn
van gegote ystertraliewerke...

Hoe verduidelik jy hierdie kreatiewe onsigbare aan ander en probeer die skewe kyke en vetgedrukte vraagteken miskyk op hulle gesigte?

Een nag terwyl Outop opstaan om badkamer toe te gaan waarsku ek hom dat daar 'n sifdraad voor ons kamerdeur is en toe hy deurstap is daar 'n opening in die vorm van sy lyf. En langs die spieël gluur 'n reuse spinnekop na al die gedoentes met gestreepte pote in oranje en swart rugbykousies.

Verdwyn dan agter die skildery terwyl Outop met Doom soek na niks en ek histeries beduie presies HOE groot die spinnekop was. Dit het 'n paar keer gebeur tot ons besef het - daar was en is niks....

Drie jaar later en niks van hierdie  'gratis vermaak' in ons pandok  was tot onlangs skrikwekkend nie TOT ek omring was met spierwitte mure  reg om ons bed, sonder deur of vensters.

Was ek vir die eerste keer angsbevange ingehok deur die onwerklike... (Het ek al genoem dat die uwe aan engtevrees ly wat die duiwel sal laat bekeer?)

Ek het reeds die mees kreatiewe skeppings aanskou teen die mure, deure en selfs ons gordyne. Ek weet dat aaklige geblomde gordyne in maaggriepgeel, beslis nie my smaak is nie

Sou ek in staat wees om hierdie verskynsels getrou vas te vang met kwas of pen, sou daar "Meraai in Wonderland" die lig kon sien. Daar was DIE mooiste muurpapierskeppings en mure wat van kleur verander in die ongelooflikste kleurskemas wat ek nooit ooit met iemand fisies sal kan deel nie want dit is slegs geskep deur 'n verwarde brein.

Hoe verklaar jy andersins dat die Liewe Heer sit en kaart speel in miniatuur vorm op jou spieëlkas of dat 'n apie (swaaiend op 'n stokkie) vir jou loer in die wieletjieshuis en Outop in die deur staan met sy vinger wat wys na niks, terwyl hy in werklikheid rustig langs jou slaap?

Die laaste strooi in hierdie 'onwerklike' is die verskyning van aggressiewe persone reg langs ons bed en begin ek twyfel aan dit wat ek selfs proe want soet word sout en andersom. (On)welriekende reuke laat my giggelend wonder of voorbodes wel bestaan en die werklikheid van die gevoel wanneer onsigbare goeters rondkruip onder my vel laat my ernstig twyfel aan die ouvrou se geestesgesondheid.

Ek bevind myself gereeld uitlit-en-geloof wanneer die houtogies op ons vloer my wil bespring, en Outop sweer hy gaan nog 'n hartaanval beleef agter die stuur as ek bome en motors sien wat skielik voor ons in beweeg. Stywe ledemate het dan geen probleem om my voete hemelwaarts te laat lig nie.

Maar dan is daar ook die Ligpuntjie in hierdie (on)werklikheid - die onverklaarbare, skaars hoorbare hemelse musiek - pure Genade Gawe vanuit Sy Hand vir wanneer ek vreesbevange wag op die onbekende.

Tog kan ek nie help om soms onheilig te wonder wie van die twee diewe wat hulle self ongenooid kom tuis maak het, gaan 'n finale streep kom trek op my lewenspad...die asem- of breindief?

Ek hoor my ouma se stem:
"trek altyd skoon onderklere aan
jy weet nooit of 'n bus of trein jou
gaan trap nie..."

en so doet ons voort; steun getrou op die humorkruk as kniege wil knak.

Sela.

[Assie]

Aai my eie Ta Raatjie. Ek is spraakloos sonder woorde. Ek en jy weet en verstaan die asemloosheid Die geestesoog se beelde wat nie bestaan nie maar ook 'n werlike bedreiging is los bang tralies in onwerklikheid.

Op 'n ligter noot... Ek dink Ta Raatjie is in goeie geselskap. Ons hele kakistocrasie ly aan daai drogbeelde. Hulle sien veral geld met vlerke.

 

[Meraai vannie Baai]

Assie, jou dierbare mensie. Hoe diep jou insig. Ek staan verstom oor die perfekte opsomming wat jy in een kale reeltjie gemaak het en oudergewoonte sprankel dit ook versvorm vir my:

Die geestesoog se beelde
wat nie bestaan nie
maar ook 'n werklike bedreiging is
los bang tralies in onwerklikheid.
© Assie

WOW! 

[PM]

Jy hanteer dit goed Raaitjie, ek sou van my kop af raak. 
Hulle sê dat Lewis Caroll  dwelms gebruik het toe hy Allice in Wonderland geskryf het.  Daar is natuurlik geen bewyse daarvan nie, maar nou wonder ek of hy nie dieselfde siekte gehad het nie.  ???

[Antjie Patat]

My liefste Raaitjie

Ek lees nou al twee maal, nee drie maal.
Skop my hakke skoon nerfaf teen mekaar soos ek op aandag vir jou probeer spring, my regter hand ferm teen my kop in saluut, en ek mind nie die ou bril wat in my opregte stywe vingers se saluut, skoon skeef sit nie.
Groot respek, omdat jy weet wat is, en sin probeer maak uit wat kom, en steeds in jou oneindige talentvolle skrifte, die humor-woorde vind om jou en ons te maak glimlag.
Ek dra jou styf teen my oge, en breed in my hart, en weet ons (skrywers) besweer saam die ongenaakbare, en ons lag saam vir die onuithoubare wat Hy ons verleen het. En ons bid saam in die liefde, n verbond bo ons denke, om jou toe te vou en te beskerm teen elke onbekende beweging.
Ons lief jou
Antjie Patat

[PM]

Liefde is nie iets wat 'n mens kan miskyk nie.   

[Meraai vannie Baai]

Soveel liefde, soveel omgee. Antjie Patat, laaaaanktyd se matertjie, jou woorde is agter slot en grendel in my diepste wese bewaar. Die liefde tussen ons skrywers is die kosbaarste skat denkbaar en soos PM tereg skryf: Liefde is nie iets wat mens kan miskyk nie - jy voel dit!
 

[PM]

Dit klink na 'n sprokiesverhaal. 

[Antjie Patat]

Ek verluister my. My gedagtes onmiddellik in twee uiterste pole, een pool wil jou gryp en so styf vashou en jou nooit laat bang word vir die onseker nie, en die ander pool kan ek my net indink hoe mens navorsing doen en oplees en poog om by n punt uit te kom, om die oorsprong vas te vat, hok te slaan, en gesond te maak.
My psige sal in n aanhoudende weegskaal wees, met n voos geleesde en gedinkte brein.
En jy as kunstenaar, wat die ongelooflike kleure so ervaar. Praat nie eens van die spinnekoppe nie (my fobie)
Jy weet Raai, ek kan my nie begin indink waardeur jy en Outop gaan nie, en ek is vreeslik bly dat jy jou diepste menswees met ons deel, dit maak ons oe oop en maak ons mekaar omarm.
Ek dra al bitter baie jare bril, en my grootste vrees was nog altyd om blind te wees. Om nooit n sonsopkoms of ondergang te sien nie, die bloue van branders, die sneeutoppe van berge, groene in hul honderde skakerings in bome, blou, n sonneblom, kosmos, om nooit die vorms van wolke te sien nie, kinders se ogies, of die bly glimlag van n oumens, Nooit weer n kwas op canvas te sit nie. Jou woorde op n plasing ecco in my hart, asemdief en brein...
My vrees het so 2 jaar gelede ook verander na brein toe. Die vergeet siekte wat jou onthou kom wegsteel, jou menswees stroop en hallusinasies hoogty laat vier.
Ekself het dit nie, maar in ons familie, baie naby mense aan my, sommer 3. Medici het al so verbeter, dat ek bid en bid en bid dat daar iets kom vir die asem en die brein in welke gevalle ook.
Maar tot dan Raaitjie, is ons een groot kring vol arms vol drukkies en liefde.

[PM]

Antjie Patat, waar was jy al my lewe met jou omgee en liefde! 

[Meraai vannie Baai]

Jou reaksie het my laat dink in watter kontras hierdie 'nagmerrie sprokiesverhaal' homself afspeel in die werklike lewe PM. 

My liefste Antjie Patat, ons is geseend in oorvloedmaat. Ek glo uit my hart dat as daar meer van jou grootse liefde en omgee in Robin Williams se kring van kennis/vriend/familie was, sou hy vandag nog dalk nog gelewe het en die nagmerrie van Lewy Body Dementia, kon verbeeld soos net hy in staat sou wees.

Wat 'n ongelooflike bewusmaking kon dit nie wees nie. Robin het alleen geveg teen 'n oormag. Eers na die nadoodse ondersoek was daar vasgestel dat hy Lewy Body Disease (of te wel demensie met Lewy Bodies) gehad het in erge voorkoms. Daar was blykbaar skaars 'n deel van sy brein en breinstam wat nie aangetas was nie.

Die hel van onsekerheid en vrees vir die toekoms wanneer jy nie meer weet wat is eg en wat is nie, sal net ten volle verstaan word deur diegene wat saam veg teen die terroriste in jou brein, soos wat Susan Schneider Williams dit beskryf het. Ek sidder as ek dink waarmee hy geworstel het sonder om te weet hoekom hierdie vyftig-tentakel-simptome (wat verskyn en verdwyn soos hulle wil) hom dag en nag geteister het. Hom genoop het om 'n einde te maak.

Susan het in 'n onderhoud erken dat daar soveel simptome verskyn het dat sy begin wonder het of Robin paranoias raak  Ek deel 'n paar van die simptome waarmee pasiente geteister word:

Tentakel-simptome
Hallusinasies
Onverstaanbare angs/depressie
Geaardheidsverandering
Slaapverandering (soms so min as 1.5 uur 'n nag)
Remslaapversteuring (uitleef van drome)
Wisselende konsentrasie probleme
Onwillekeurige tremor-agtige bewegings
Smaak probleme
Ervaring van vreemde reuke
Gevoel van iets wat loop op jou/onder die vel
Woord-vind-probleme
Verwarde gevoel (net so skielik weer normaal)
Duiseligheid/naar/balansprobleme
Skielike onverklaarbare lae bloeddruk wat net so skielik weer hemelhoog sal styg
Sig probleme: Onsekerheid vir trappe klim (trappe lyk of dit beweeg)
Bang om oor sekere oppervlaktes te loop weens 'n probleem om diepte te skat
Ervaring van dinge wat beweeg en voor jou beland soos bome, padwysers, motors ens.
Onverklaarbare probleme soms met werking van bekende toerusting
Rustelose beensindroom / tone wat 'twitch'
Verandering in eetgewoonte
Begin hoes na drink van koue water/warm vloeistof (asof verstik)
Intense uitgeputheid (goeie en slegte dae)
Raynaud’s sindroom
Charley Horses (leg cramps)

https://www.youtube.com/watch?v=lBsEiZX5w8U
Robin Williams' secret battle with a rare degenerative brain disease

https://www.asc3.org/health-blog/muscle-cramps-charley-horses

“Judy Kauser suffered with such severe leg pain her physician contributed it to back pain, when she became confused and disoriented the doctor blamed it on her medication. It was two years later Mrs, Kauser was diagnosed with Lewy body dementia, not severe muscle cramps.

https://www.youtube.com/watch?v=ThsaAEHB3jY&t=379s
LIVING WITH LEWY BODY DEMENTIA EP.7 | SHOWTIME WITH JASON

[PM]

Ek kyk so na al die simptome en ek eien 'n paar.  Myne is net pure ouderdom, maar dit bly lastig. 
Veral die slaapgedeelte.  Ek sit en wonder hoekom wil dit dan nou nie lig word nie en ek sien dit is nou eers tien voor vyf, nie tien voor ses nie.   

[Assie]

As mens se dagspoke snags hoereer is 'n nag 'n week lank.

 

[PM]

Nou begryp ek! 

[Meraai vannie Baai]

  Baie goed verwoord Naas. Inderdaad word 'n nag dan 'n week lank.  Ek wonder wat die week vir my vannag gaan inhou