My se eie ma, aan my se pa se kant, het daar in Swemlimdam se wereld grootgeword.
Sy weet te vertelle dat daar 'n nooientjie was by name Saartjie. Die wou glo vreeslik graag Ingels praat en sleep toe vir haarselwers een Ingelse kereltjie vanuit die Kaap nader.
Een aand kom die mannetjie kuier en sy wil hom vertel dat sy vir 'n verkeurmannetjie geskrik het.
Haar Ingels kom toe goed te pas.
"You know, this before noon I watch over the afterdoor. I saw a steppie step. I thought it was a poefie adder and skriek me spider white."
Toe wil sy hom vertel van haar pa se werk agter op die Nagwa.
"My father is frontman on the back of the nightwagon."
Later is sy en die Ingelsman getroud en hulle kom die naweek kuier. Die volgende oggend roep haar ma haar vir ontbyt.
"Saartjie wat Sêra geword het, kom eet jou pap wat porridge geword het."
