Het jy al ooit gewonder hoe jou gedigte in ’n ander taal sou klink? Of hoe twee tale saam kan dig soos vlerke in vlug?
Ek nooi julle uit om parallelle digvorm te verken:
- Kies ’n bestaande gedig van jou en vertaal dit poëties in ’n tweede taal.
- Of skryf ’n nuwe gedig met twee stemme—een in elke taal.
- Deel dit hier, en vertel hoe die proses jou perspektief verander het.
Laat ons mekaar se woorde weerspieël, en saam ’n meertalige tuin van gedagtes kweek.
Inleiding tot Parallelle DigvormParallelle digvorm is ’n meertalige poësietegniek waarin twee tale mekaar weerspieël—strofe vir strofe of reël vir reël. Dit is nie net ’n vertaling nie, maar ’n digterlike gesprek tussen klank en betekenis. Die vorm laat ruimte vir nuanse, ritme en kulturele resonansie, en is ideaal vir digters wat hul werk in meer as een taal wil laat leef.
Hier deel ek my gedig
Insig / Insight in parallelle vorm—’n reis deur herinnering, geur en verlies, met Afrikaans en Engels wat mekaar aanvul soos mis en water. Ek nooi julle om dit te lees, te voel, en dalk selfs self te probeer.
Insig / InsightMet my kierie in die hand
With my walking stick in hand
loop ek tot by die strand
I wander down to the strand
en maak my tuis op ‘n rots
and settle on a rock alone
nie te ver van die kant.
not too far from the shoreline’s bone.
Ek sien hoe wasem uit die see opslaan
I watch the sea mist rise and curl
en oor die berge vou,
folding softly over hill and swirl
hoe die wind ruk en pluk aan my rou
as the wind tugs hard at my raw skin
as ek onthou van wolke
as I recall the clouds within
met Josef se droomkleed aan.
each one stitched with Joseph’s dreamcoat trim.
Ek proe die reuk op my tong
I taste the scent upon my tongue
wat uit die mis oor die water kom.
carried from the mist where water clung
Sien wit seeperdjies wat speels
I see white seahorses leap and play
oor die branders wip
across the waves, then slip away
en weer sagkens verdwyn.
and softly vanish once again.
As die laatmiddag se snoekgeur
When the late-day scent of snoek
die kamers van my onthou binnesluip
creeps through memory’s quiet nook
en met alle mag boontoe beur,
and climbs with force into my chest
dan sien ek die vissersboodjie wieg in die water
I see the fishing boat at rest in the water
en die houthuisie se weerkaatsing in die rimpels.
and the wooden echo rippling west.
As ek per ongeluk op die kerriebos trap
When I step upon the curry bush
en die bitter reuk van onthou klap my teen die hart,
and memory’s bitter scent strikes flush against my heart
dan probeer ek deur die golwe van duisternis gly,
I try to glide through waves of darkness deep and wide
by al die vrae verby,
past every question, every cry
terug na die dae,
back to the days
toe ek nog kon sien.
when I could still see.
