Die Biblioteek > Die komiese hel van hallusinasies
Die komiese hel van hallusinasies
PM:
Liefde is nie iets wat 'n mens kan miskyk nie. :icon_sunny:
Meraai vannie Baai:
Soveel liefde, soveel omgee. Antjie Patat, laaaaanktyd se matertjie, jou woorde is agter slot en grendel in my diepste wese bewaar. Die liefde tussen ons skrywers is die kosbaarste skat denkbaar en soos PM tereg skryf: Liefde is nie iets wat mens kan miskyk nie - jy voel dit!
:love7: :hello2: :notworthy:
PM:
Dit klink na 'n sprokiesverhaal.
Antjie Patat:
Ek verluister my. My gedagtes onmiddellik in twee uiterste pole, een pool wil jou gryp en so styf vashou en jou nooit laat bang word vir die onseker nie, en die ander pool kan ek my net indink hoe mens navorsing doen en oplees en poog om by n punt uit te kom, om die oorsprong vas te vat, hok te slaan, en gesond te maak.
My psige sal in n aanhoudende weegskaal wees, met n voos geleesde en gedinkte brein.
En jy as kunstenaar, wat die ongelooflike kleure so ervaar. Praat nie eens van die spinnekoppe nie (my fobie)
Jy weet Raai, ek kan my nie begin indink waardeur jy en Outop gaan nie, en ek is vreeslik bly dat jy jou diepste menswees met ons deel, dit maak ons oe oop en maak ons mekaar omarm.
Ek dra al bitter baie jare bril, en my grootste vrees was nog altyd om blind te wees. Om nooit n sonsopkoms of ondergang te sien nie, die bloue van branders, die sneeutoppe van berge, groene in hul honderde skakerings in bome, blou, n sonneblom, kosmos, om nooit die vorms van wolke te sien nie, kinders se ogies, of die bly glimlag van n oumens, Nooit weer n kwas op canvas te sit nie. Jou woorde op n plasing ecco in my hart, asemdief en brein...
My vrees het so 2 jaar gelede ook verander na brein toe. Die vergeet siekte wat jou onthou kom wegsteel, jou menswees stroop en hallusinasies hoogty laat vier.
Ekself het dit nie, maar in ons familie, baie naby mense aan my, sommer 3. Medici het al so verbeter, dat ek bid en bid en bid dat daar iets kom vir die asem en die brein in welke gevalle ook.
Maar tot dan Raaitjie, is ons een groot kring vol arms vol drukkies en liefde.
PM:
Antjie Patat, waar was jy al my lewe met jou omgee en liefde!
Navigation
[0] Message Index
[#] Next page
[*] Previous page
Go to full version