as 'n wildevy verwinter

[adele]

voor my vererger roesrooi keistene
die ongelykte tot hobbelpad,
die doolhof se struike stink
en dorings parmant orent,
kanker saai driedubbeltjies
om dwarsoor elke kaal veld
te rank … en donga’s te vul,
skelm elke wildevy
se boommurg parasities te dood
tot blaar en botsel verdroog
en basstukke krakend skilferend breek

dan verwinter die droë takke
tot woestyngedaantes-
drogbeelde in donkerskemer se smart-
geen voëlgesang meer
geen blommelied en jasmyngeur
as die nuwe dag opgewonde
oor dagbreek se kranse skeur

  

[PM]

Hier kan ek Ans se mooi gedig van: As ek maar net kon, aanhaal. 
Die gedig is so gevoelvol geskryf. 

[Fransi]

Woorde vol van intense emosies. Besonders geskryf.