Oggendson glimmergloei
Kaatsend kaleidoskopies
Van bottelskerf en blik
Stom getuies van vergrype
Deur monsterwese mens
En knus neffens teerpad uitgestrek
Kaats glasskerf son se straal
Vanuit bossie en grasspriet
vlietend snel in fietsryersoog
En vasgeweef aan skerf ‘n koeldrankstrooi
Liefderik teer streel en koester
Mensehand en vinger
‘n kleine gloeibal, broos
Met vingers soos riete in die wind
Omskep koeldrankstrooi gloeibal tot dwelmbal
Crystalmeth Kristal
Klingel vlietend in gloeibal hiperbool
Om ‘n oogwink later te verdween
Omskep tot gryswit waas
Gloeibal transformeer in dwelmbal
Angstig gretig gulsig omvou jou lippe
Bebarst, gekraak, bebloed daardie koeldrankstrooi
En met gesnakte asemteug
Vloei gryswit walmwaas
Wurgend deur bronchi en long
En as die walms dan
Besit neem van jou siel, verstand
Is die wêreld dan nou rosig pienk?
Of verander mens en dier
Tot verwronge drogbeeld skou?
Ek wonder of jy
Om jou walmsuig te onderhou
Jou medemens besitting steel
Ek wonder ook
Of jy sal moor daarvoor?
Is jou gloeibal
Jou dwelmbal
Jou dooie bal geword?
So vlietend as die glasskerf sonkaats
So blitsig snel my fietswiel weg
Het ek wel bespeur
Daardie glasskerf koeldrankstrooi?
Of was dit bloot ‘n dwaalgedagte?
Dwaalgedagte?
Nooit nooit NEE
Eerder ‘n miniskule flitsblik
In die tragiese verval
Van net nog ‘n dwelmslaaf
