Draadstuurwiel in die hand
naelstring hom aan sy draadkar vas.
Sy kaalvoettone en skurwe hakies
skop wolkies stof uit die aspad op.
Tanne wat mieliepit-gelid glimlag
tussen sy gebarste lippe,
waai hy met die los hand
die blink waens by hom verby
om agter hul stofwolk te verdwyn.
Maar as die stof gaan lê
hol hy nog onverstoord voort
agter sy naelstring-draadkar
waarvan die visblikwieletjies
dronk-dwarrel en tjier-tjier.
Ongebonde, ontspanne hardloop hy.
Vodde hemp wapper soos presidentsvlag agterna
as hy sy eie spore deur die land se paaie maak.
Verflenterde Karoo-klong,
met jou skurwe sandsool voete,
jy trap stofwolkies deur my wereld.
Met jou draadkarwiele
los jy dwarrel spore deur my hart.
Swaarkry is jou speelgrond,
sukkel jou leerskool.
Kom leer vir my
in my oorvloed
so glimlaggend gelukkig
soos jy te bly.