Swartkoppies....
By die aanhoor van die woord bespring enige tiener onmiddelik die naaste
ding wat naastenby soos 'n weerkaatsingsinstrument lyk. Net om seker te
maak hulle selfbeelde word nie namoer geslaan met 'n ongevraagde swart
kolletjie nie.
Maar heelaas..... Ek verwys eerder na die bra'se vannie Kaap as ek die
woord gebruik.
Hier by ons het die nuwe mode mos nou soos 'n onwelkome swartkoppie sy
koppie uitgesteek.
Laat ek eers daar in my tyd begin.
Kyk, in my tyd het 'n jong man mos nie sy eie persoonlikheid gehad voordat
daar nie wiele onder sy gat was nie. En as hy eers daai wiele het, dan het
die sports begin.
Eers 'n "Eight track tape speler" Dan skaapvel sitplekoortreksels. (As jy
verder as tien kilometer gery het is jou bene en die res van jou onderstel
papnat gesweet van die lekker warmte wat jou donker plekkies daar in die
skaapwol se sagtheid ervaar. Ry bietjie verder en jy dryf rond op die
sitplek.) Nou kry die kar se "dashboard" en die agterruit 'n "fluffy
carpet" om by die sitplekke te pas en om te keer dat die pakkie Cavalla
skaam nie van die "dashboard" afgly nie. Blink wiele en 'n gevleuelde perd
op die "bonnet". O ja! Moenie die Skuifknippe wat die "bonnet" toehou
vergeet nie.
Dit alles is afgerond met 'n golfball op die "gearlever" en 'n plastiek
lemoen op die "aerial"
Windgat en stywearm het die selfversierde Kalaharie Ferrarie stadig deur
die dorp gery vir maksimum aandag. Ruite afgedraai en Ge Korsten wat "Sing
seeman sing" vir die mense op die sypaadjie "serenade" oor die "Eight
track". As die uitlaatstelsel ‘n gat in gehad het, soveel beter.
Vanmiddag ry ek weer hier deur die stad se strate.
Skrik my Cutex van my toonnaels af toe my motor skielik begin "Vibrate".
Dag die aardsengel het met sy wegraping begin en van my vergeet.
Die vibrasies word erger en ek hoor 'n ou ritmies in my agterkop praat.
Die volgende oomblik trek hier 'n motor sonder bestuurder langs my in. So
wragtag, dink ek, die ou is al saam met die engel en die motor is duidelik
die oorsprong van die basgolwe.
Ek kyk weer, en toe ek nou mooi kyk sien ek daar steek 'n swartkoppie uit.
Dankbaar en verlig dat die engel darem nog nie gekom het nie, beleef ek die
verskynsel langs my.
Hang 'n CD aan die truspieeltjie, 'n hand aan die stuurwiel en 'n elmboog
aan die oop venster. Net die boonste gedeelte van die kop steek uit soos
die bestuurder op sy derde nekwerwel sit en bestuur.
Dis nie die eerste keer wat ek iemand so sien bestuur nie. Blykbaar is
vandag se jongmense te slapgat, ruggraatloos of skaam om ordentlik regop
agter 'n motor se stuur te sit. Dis so daai tipiese
drol-in-die-broek-tussen-die-kniee-los-my-uit-ek-beteken-niks sindroom.
Die robot slaan groen.
As gevolg van die lê-en-bestuur-posisie is sy voet lekker swaar op die
petrol en die motor vlieg daar weg met 'n gebrul wat 'n opregte Laeveld
Leeu na 'n pasgebore katjie laat klink.
Ek skud maar net my kop soos hy wegry. Die motor se "Chassiss" is "gedrop"
laat die voor en agter modderskerms die verf op die pad warm vryf. As hy 'n
papwiel kry op daai "low profiles" gaan hy nie 'n domkrag onder daai motor
inkry nie.
Ek die uitlaatpyp waar daai gebrul uitkom herinner my aan die Mislikte
Paliteit se soe riets pype.
Soos die motor met sy klank daar voor om die draai verdwyn dink ek: "Aag was
dit maar so maklik om van die swartkoppies in my lewe ontslae te raak?
