Die Afrikaanse Forum
Digkuns => Diguitdaging => Topic started by: werelde weg on May 28, 2012, 11:48:52 PM
-
Die nag se mis kruip nader oor haar verdonkerde skreefie oe.
Met haar sig wat ligter word,
drommel hy nader katvoet oor die
see vloer met 8 koorde
verbind sy ankers met hAar hakke rooi getooi.
Warm en met baie skuim ondooi hy
haar stoome, tAaie- tone;
verdun met sy ink pers-kleur tussen haar voue.
Kruip sluip sonder enige waarskuwing krul sy van geluk,
vrees geen kreatier meer,
vingers gevleg om die takke van haar vlees meng dit soveel so groot met sy gladde sloep tentakel pap gekook van al die skreeu.
En sy skrik wakker nat , sweet , drup losgemaak van die kreatier binne haar vir eers ,more , weer , dalk ...
-
wat 'n nagmerrie - so dankbaar dis nie myne nie .. maar jy het dit goed kom omskryf ... selfs my hare het gerys in stille angs